Tijdens het Nationaal Theater Weekend (januari 2019) stond in het Parkstad Limburg Theater van Kerkrade de 9e Symfonie van Mahler op het programma, te spelen door het Nationaal Jeugd Orkest onder leiding van Gustavo Gimeno.
Bijna honderd (!) jonge internationale musici, conservatoriumstudenten in Nederland en België, waagden zich aan deze imposante partituur, waarin een beroep wordt gedaan op ieders concentratie en verantwoordelijkheid. Van meet af aan werd het ons duidelijk: dit zou een bijzondere middag worden.
Nu ben ik gewend elk concert ‘met een technisch oor’ te benaderen, maar bij dit concert vond de theorie al snel een partner in de emotionele beleving, ik betrapte me zowaar op kippenvel.
Niet alleen uit ontzag voor de muzikale prestaties vanaf het podium, maar vooral ook voor het feit dat juist jongelui dit allemaal klaarspeelden. Van pure verwondering vergat het publiek te hoesten en te proesten.
Wat me verder een gelukkige zondagmiddag bezorgde was dat heel wat ouders hun kinderen hadden meegenomen en dat er enkele tientallen Maastrichtse conservatoriumstudenten op af waren gekomen. Je mag wel stellen dat ook die allemaal werden uitgedaagd, het stuk duurt namelijk anderhalf uur. En dan te bedenken dat er na een deel slechts een korte adempauze is en geen tienminutenblok vol storende reclameboodschappen. Aan de reacties te peilen vond men het prima zo.
Dus: grote waardering voor het NJO, het publiek en ja, voordat ik het vergeet, voor Mahler.