Skip to main content

Column

Sporken Leitmotiv - Bar

Foto: Jetty Sporken

1 december 2017

Klassiek DNA

Bij de meeste klassieke concerten in Nederland tref je vooral veel grijs en kaal aan in de zaal. Daar is niks mis mee, integendeel… is er tenminste nog een plek waar ik de jongste ben!

Dit publiek, deze generatie is ermee groot geworden, de liefde voor klassiek ontstond al heel vroeg, was groot en zelfs opgewassen tegen ziektes. Zo herinner ik me van de muzieklessen die ik in een psychiatrisch centrum gaf, welke rol muziek in het leven van die mensen gespeeld had.

Samen spelen, zingen en luisteren maakte heel wat los, ze vertelden mooie en aangrijpende anekdotes. Als ik schrijver was zou ik er een boek over schrijven. Er waren er die vroeger de Opera van Luik bezochten (en nog vele aria’s en koren herkenden en meezongen), anderen de Mattheus Passie in Naarden of een persoon zelfs in een half verwoeste kerk tijdens de oorlogsjaren. Nostalgie alom als het ging over een radioprogramma op zondagmiddag, iemand had Willem Mengelberg nog zien dirigeren.

Maar waar zijn de 50-minners van nu? Ik weet zeker dat ook die in principe interesse tonen voor Bach, Beethoven en Sjostakovitsj, alleen ze weten het zelf nog niet. De vraag namelijk is van wie ze dat in de afgelopen dertig jaar hadden moeten leren?

Den Haag verwees muziek naar de reservebank of amputeerde het vak uit het basispakket, andere vakken doen er meer toe, muziek doe je maar in je vrije tijd (als je het kunt betalen). Dus hoe hadden die miljoenen jeugdigen überhaupt kennis moeten maken met klassieke muziek?

Zo werd ons een hele generatie afgenomen en ging het klassiek DNA in rook op.

Ik ben blij dat Halbe Zijlstra niet Cultuur heeft gekregen.

Leuk! Laten we dit delen op Facebook:

Sporken Leitmotiv