Skip to main content

Column

Sporken Leitmotiv - Bar

Foto: Jetty Sporken

4 oktober 2017

Klassiek (lekker) lang

Je hoort het vaak, klassieke muziek duurt zo lang. Maar wat is lang? Het valt niet te ontkennen dat lang een ander lang is geworden (waarom denk ik nu aan Lang Lang?).
Een brief schrijven en bezorgen kostte je vroeger een hele dag, nu doe je dat per mail in een split second. Je lag vroeger ook veel langer in een ziekenhuis. Het tempo is hoger komen te liggen, het duurt korter, en die verwachting hebben we ook. Tot zover prima.

Die snelheid echter is zo’n beetje de maat der dingen geworden en ik vraag me af of dat niet ten koste gaat van inhoud en diepgang. Het zou Matthijs van Nieuwkerk zomaar lukken om de Mattheus Passie in viereneenhalve minuut samen te vatten, terwijl Jezus echt wat langer nodig had om dood te gaan. Maar bij DWDD vindt men viereneenhalve minuut muziek al pure marteling, dus het zal er niet van komen. Rieu doet de Boléro trouwens binnen de helft van de tijd die Ravel nodig had voor zijn kleurenstudie.

Ook snel (en makkelijk) is het brengen van de hoogtepunten. Dan kunnen we net zo goed enkele hoofdstukken uit boeken gaan knippen, of kijken we voortaan alleen nog naar de eerste en laatste minuten van Lewis, naar de moord en de ontmaskering. Dan duurt het niet zo lang allemaal. Alleen een voetbalwedstrijd mag een halve dag duren, met al die voor- en nabeschouwingen.

Ik juich het juist toe dat Mahler en Wagner vaak een lange adem hadden en niet over een nacht ijs gingen. Dat maakt hun muziek juist zo intens en dan kom je tot de kern der dingen.

Gun jezelf eens een dag zonder DWDD, kies voor poëzie, zang, spel, dans, sentiment, verwondering, neem de tijd en laat lang lekker lang duren.

Leuk! Laten we dit delen op Facebook:

Sporken Leitmotiv