Wenen versus Amsterdam

Wie is niet groot geworden met het nieuwjaarsconcert uit Wenen? Ik herinner me vanaf de prilste kinderjaren vooral de sfeer die dat concert in de Musikverein opriep. De Wiener Philharmoniker, de bloemen, het ballet en de muziek van Strauβ zorgden voor een ultiem goed begin van het nieuwe jaar. We bogen ons dan samen met mijn ouders over de laatste wafels en kregen steevast bezoek van drie neven, die een biertje kwamen drinken op het nieuwe jaar en ons gelukzaligheid toewensten, enfin, dat gevoel.
Als ik nu weer op Wenen afstem komt het mij over alsof er niets is veranderd, hooguit dat er enkele vrouwen meespelen (!) en familieleden zijn weggevallen. De rest in Wenen is als vanouds, iedereen stijf in het pak, veel rijke mensen in de zaal, alles perfect gespeeld. Geen ander orkest speelt een wals zo verfijnd en modieus, zeg maar gerust chique.

Later die dag presenteert het Nederlands Blazers Ensemble vanuit het Concertgebouw in Amsterdam een ander type nieuwjaarsconcert. Klassiek, pop, jazz en folklore wisselen elkaar af in een smaakvol ingerichte en fraai belichte feestzaal. Een bont muziekfeest voor jong en oud, er wordt enthousiast en ook innemend gespeeld, gedanst en gezongen, zonder onderscheid in afkomst, voor elk wat wils. O ja, de rokkostuums blijven voor deze gelegenheid achter slot en grendel. Keer op keer stemt dit concert mij buitengewoon hoopvol… wat inherent en mooi is aan dit vak.

Wenen toont ons hoe mooi het was, Amsterdam hoe mooi het is (en kan zijn). Maar in beide gevallen: gelukkig nieuwjaar !